Είδος έργου:
Κατοικία
Τοποθεσία:
Νεάπολη, Πελοπόννησος, Ελλάδα
Έτος Ολοκλήρωσης:
Αναμένεται το 2025
Επιφάνεια:
170 m2
Το ζητούμενο της παρούσας σύνθεσης ήταν η επανάχρηση και προσθήκη σε υφιστάμενο κέλυφος μιας ισόγειας κατοικίας, αλλά και η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου. Το υπάρχον ημιτελές κτίσμα βρίσκεται στο κέντρο ενός οικοπέδου φυτεμένο εξ’ ολοκλήρου με αλόες, στη Νεάπολη της Πελοποννήσου.
Βασικό στόχο του σχεδιασμού αποτέλεσε η απλοποίηση της υπάρχουσας ογκοπλασίας και η ομαδοποίηση των επιμέρους στοιχείων. Ο εσωτερικός χώρος του ισογείου σχεδιάστηκε εντός του χώρου που όριζε ο υφιστάμενος φορέας, ωστόσο με την προσθήκη τοίχων και κλωστρών στο περίγραμμα, η όψη ενοποιήθηκε και δημιουργήθηκαν συνεχείς ημιυπαίθριοι χώροι και εξώστες.
Οι νέοι όγκοι «αιωρούνται» πάνω από τις στιβαρές τοιχοποιίες του υπογείου και στρέφονται προς τη θέα αφού, με αφετηρία τη δυναμική του οικοπέδου, οι χώροι διημέρευσης προσανατολίστηκαν στις οπτικές φυγές: φυτεία αλόων, θάλασσα. Έτσι, η συνεχής οπτική επαφή με το τοπίο ενισχύει την αλληλεπίδραση μεταξύ του κτίσματος και του περιβάλλοντός του. Στην οροφή σχεδιάστηκαν νέοι φωταγωγοί ώστε να επιτευχθεί η διάχυση του φυσικού φωτός σε ολόκληρη την κατοικία ενισχύοντας τον ατμοσφαιρικό φωτισμό.
Η επίλυση του περιβάλλοντος χώρου αποτέλεσε κεντρικό σχεδιαστικό άξονα. Η διαμόρφωση επιπέδων σε διαφορετικές στάθμες έχει στόχο την επίλυση των υψομετρικών διαφορών αλλά και την επίτευξη της ομαλής περιήγησης σε ολόκληρο το οικόπεδο. Πέρα από τη λειτουργική χρήση τους, τα επίπεδα επεκτείνονται και σχηματίζουν μια διαδρομή με αυλές και καθιστικά, περιμετρικά της κατοικίας. Με αυτόν τον τρόπο συναντώνται, χώρος BBQ, καθιστικός χώρος γύρω από την πισίνα και μια μεγάλη αυλή με ελαφρώς υποβαθμισμένο καθιστικό, κεντροβαρικά και σε άμεση σχέση με το κτίριο. Στο οικόπεδο υπερισχύει το φυσικό στοιχείο, αγκαλιάζοντας ποικιλοτρόπως το τεχνητά διαμορφωμένο περιβάλλον.
Τα υλικά που προτείνονται δημιουργούν αντιστικτική σχέση μεταξύ του υπογείου και του ισογείου. Στο υπόγειο επιλέγεται ως υλικό η εμφανής λιθοδομή που σαν να γεννάται από τη γη, έρχεται σε αντίθεση με τον καθαρό, στιλπνό και σαφώς ορισμένο σοβά, ο οποίος χαρίζει έντονα την αίσθηση αιώρησης στους υπερκείμενους όγκους.
